صدایت به طراوت گل های بهاری
و صمیمیت کلامت
به زیبایی شقایق
عاشق است.
من آن حزنی را که در صدایت است
به یگانگی آن دو دست معصومت
دوست می دارم.
نازنین صدا
در کدامین سپیده بامدادی
یا غروب دلنواز ماه بر آستانه آبی
مرا در بند کردی .
صدایت به زیبایی گلبوته های سبز
و عظمت کلامت
به درخشندگی همه ستارگان جهان است .
من آن حزنی را که در صدایت است
با تنهایی بزرگ
صمیمانه دوست میدارم.
